Ιστορικά Στοιχεία Σωματείων
(Τα στοιχεία που παρατίθενται έχουν δοθεί από τα αντίστοιχα Σωματεία και ο διαχειριστής της Ιστοσελίδας δεν έχει καμμία ευθύνη για την ακρίβεια των όσων αναφέρουν)
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΙΩΝ «Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ»
Ιδρύθηκε πριν από 80 χρόνια, στις 17 Απριλίου του 1922. Υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια και σημαίνοντα μέλη της Κεντρικής Δωδεκανησιακής Επιτροπής που είχε επικεφαλής τον Καλύμνιο γιατρό Σκεύο Ζερβό.
Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Σύνδεσμος Καστελλοριζίων προσέφερε όλο το ταμείο του, που έφτανε τις 50.000 δρχ της εποχής εκείνης στην Ελληνική κυβέρνηση ως συμβολική συμμετοχή στην Αεροπορία μας. Καθ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο Σύνδεσμος Καστελλοριζίων βοηθούσε τους απανταχού συμπατριώτες , δραστηριότητα που συνέχισε εντονότερα και μετά τις 13 Σεπτεμβρίου 1943, ημερομηνία κατά την οποία το πρώτο κομμάτι της υποδουλωμένης στους Ναζί Ευρώπης, το Καστελλόριζο ελευθερώθηκε
Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Σύνδεσμος Καστελλοριζίων προσέφερε όλο το ταμείο του, που έφτανε τις 50.000 δρχ της εποχής εκείνης στην Ελληνική κυβέρνηση ως συμβολική συμμετοχή στην Αεροπορία μας. Καθ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο Σύνδεσμος Καστελλοριζίων βοηθούσε τους απανταχού συμπατριώτες , δραστηριότητα που συνέχισε εντονότερα και μετά τις 13 Σεπτεμβρίου 1943, ημερομηνία κατά την οποία το πρώτο κομμάτι της υποδουλωμένης στους Ναζί Ευρώπης, το Καστελλόριζο ελευθερώθηκε
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΚΑΡΠΑΘΙΩΝ
Ιδρύθηκε πριν από 107 χρόνια στον Πειραιά, πρώτος από όλους τους Δωδεκανησιακούς Συλλόγους στις 14 Απριλίου του 1919, με το όνομα ΕΡΓΑΝΗ, που το 1919 μετονομάσθηκε σε Σύλλογο Καρπαθίων και το 1926 σε Σύλλογο των Απανταχού Καρπαθίων. Αρχικά, τα μέλη του ήταν 36 και σήμερα τα ενεργά ξεπερνούν τα 3.500.
Το 1922 με αφορμή την απέλαση του Μητροπολίτη Γερμανού λόγω της πατριωτικής του δράσης, ο Σύλλογος έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στις κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ, στην οποία χαρακτηριστικά ανέφεραν :
« Εξοχότατοι,
Ο εν Πειραιεί εδρεύων Σύλλογος των εν Πειραιεί και Αθήναις Καρπαθίων αποτελούμενος από το ένα τρίτον (1/3) των τέκνων της νήσου Καρπάθου, εξαναγκασθέντων δια διαφόρων σκληρών και απάνθρωπων μέσων και μέτρων των κατεχόντων, προσωρινώς, την Δωδεκάνησον Ιταλών, να εγκαταλείψωσι την γενέτειρα και να καταφύγωσι εις τους θερμούς κόλπους της Μητέρας Ελλάδος, εκπροσωπεί απαξάπαντας τους Καρπαθίους και απηχεί τα συναισθήματα και τας γνώμας ιδία των εν Καρπάθω αδελφών, ων η φωνή δια βαρβάρων και απανθρώπων απαγορεύσεων των εκεί Ιταλικών αρχών αδυνατεί να εξέλθει και να ακουσθεί από τους πολιτισμένους Λαούς, ο στεναγμός του πόνου και του μαρτυρίου από τας βιαιότητας της Ιταλικής Διοικήσεως.
….Κατά τους σκοτεινούς παρελθόντας αιώνας, καθ΄ ους η κτηνώδης βία ήτο το δίκαιον, η Δωδεκάνησος υπήρξε πάντοτε κατ΄ ουσίαν λόγω των προνομίων της, ελευθέρα, συνεπώς, πολύ ολίγότερον σήμερον, οπότε Ελευθερία και Δίκαιον είναι το έμβλημα της πεπολιτισμένης ανθρωπότητας, θα ανεχθώμεν δυνάστευσιν και δη των Ιταλών.
… Υπήρξαμεν, αφ΄ ής απεφάνημεν, μόνον Έλληνες, εις πάσαν εκδήλωσιν, εις πάσαν εποχήν, ως τοιούτοι Δε εννοούμεν να περιέλθωμεν εις τους κόλπους της μητέρας Ελλάδος, ης είμεθα τέκνα.
Ουδέποτε κατεκτήθημεν παρά των Ιταλών.
Ουδέποτε θα ανεχθώμεν τους Ιταλούς»……
Το 1922 με αφορμή την απέλαση του Μητροπολίτη Γερμανού λόγω της πατριωτικής του δράσης, ο Σύλλογος έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στις κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ, στην οποία χαρακτηριστικά ανέφεραν :
« Εξοχότατοι,
Ο εν Πειραιεί εδρεύων Σύλλογος των εν Πειραιεί και Αθήναις Καρπαθίων αποτελούμενος από το ένα τρίτον (1/3) των τέκνων της νήσου Καρπάθου, εξαναγκασθέντων δια διαφόρων σκληρών και απάνθρωπων μέσων και μέτρων των κατεχόντων, προσωρινώς, την Δωδεκάνησον Ιταλών, να εγκαταλείψωσι την γενέτειρα και να καταφύγωσι εις τους θερμούς κόλπους της Μητέρας Ελλάδος, εκπροσωπεί απαξάπαντας τους Καρπαθίους και απηχεί τα συναισθήματα και τας γνώμας ιδία των εν Καρπάθω αδελφών, ων η φωνή δια βαρβάρων και απανθρώπων απαγορεύσεων των εκεί Ιταλικών αρχών αδυνατεί να εξέλθει και να ακουσθεί από τους πολιτισμένους Λαούς, ο στεναγμός του πόνου και του μαρτυρίου από τας βιαιότητας της Ιταλικής Διοικήσεως.
….Κατά τους σκοτεινούς παρελθόντας αιώνας, καθ΄ ους η κτηνώδης βία ήτο το δίκαιον, η Δωδεκάνησος υπήρξε πάντοτε κατ΄ ουσίαν λόγω των προνομίων της, ελευθέρα, συνεπώς, πολύ ολίγότερον σήμερον, οπότε Ελευθερία και Δίκαιον είναι το έμβλημα της πεπολιτισμένης ανθρωπότητας, θα ανεχθώμεν δυνάστευσιν και δη των Ιταλών.
… Υπήρξαμεν, αφ΄ ής απεφάνημεν, μόνον Έλληνες, εις πάσαν εκδήλωσιν, εις πάσαν εποχήν, ως τοιούτοι Δε εννοούμεν να περιέλθωμεν εις τους κόλπους της μητέρας Ελλάδος, ης είμεθα τέκνα.
Ουδέποτε κατεκτήθημεν παρά των Ιταλών.
Ουδέποτε θα ανεχθώμεν τους Ιταλούς»……
ΕΝΩΣΗ ΧΑΛΚΙΤΩΝ
Η Ένωση Χαλκιτών Αθήνας- Πειραιά ιδρύθηκε το 1924, με έδρα την Αθήνα, από μια ομάδα εμπνευσμένων πατριωτών, οι οποίοι διακατέχονταν από ειλικρινή και μεγάλη αγάπη για την ιδιαίτερή τους πατρίδα. Υπήρξε ο αναπόσπαστος κρίκος του νησιού με τα παιδιά του, όπου κι αν βρίσκονταν. Η Ένωση εξέδιδε την εφημερίδα «ΧΑΛΚΗ».
Ιδιαίτερη ήταν η προσφορά της Ένωσης στα χρόνια του πολέμου, θερμαίνοντας την ελπίδα όλων των Χαλκητών για ελευθερία. Σήμερα, 78 χρόνια αργότερα, η Ένωση Χαλκητών εξακολουθεί να προσφέρει ακούραστα για το νησί και την εδώ παροικία του.
Ιδιαίτερη ήταν η προσφορά της Ένωσης στα χρόνια του πολέμου, θερμαίνοντας την ελπίδα όλων των Χαλκητών για ελευθερία. Σήμερα, 78 χρόνια αργότερα, η Ένωση Χαλκητών εξακολουθεί να προσφέρει ακούραστα για το νησί και την εδώ παροικία του.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΤΜΙΩΝ «ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΞΑΝΘΟΣ Ο ΦΙΛΙΚΟΣ»
Ο Σύλλογος των Απανταχού Πατμίων επέλεξε την ονομασία του, ως απόδοση φόρου τιμής στο «Λιοντάρι της Φιλικής Εταιρείας», τον Εμμανουήλ Ξάνθο, ο οποίος είχε αναλάβει την πρωτοβουλία να βάλει την Πάτμο στους αγώνες του Έθνους μας για την απελευθέρωσή του.
Με κέντρο αναφοράς το Πανδωδεκανησιακό Συνέδριο της Πάτμου, το 1912, οι Πάτμιοι συνέχισαν τους αγώνες τους για την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης όλης της Ελλάδας, συμμετέχοντας στο Έπος της Αλβανίας, στη Μέση Ανατολή, Πόλεμο, στην αντίσταση κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής, στην εκστρατεία του Ρίμινι, με το σύνταγμα των Δωδεκανησίων.
Μετά την ενσωμάτωση, ο Σύλλογος έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στη διάσωση της Λαϊκής Παράδοσης της Πάτμου, προσπάθεια που συνεχίζει ανελλιπώς μέχρι σήμερα…..
Με κέντρο αναφοράς το Πανδωδεκανησιακό Συνέδριο της Πάτμου, το 1912, οι Πάτμιοι συνέχισαν τους αγώνες τους για την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης όλης της Ελλάδας, συμμετέχοντας στο Έπος της Αλβανίας, στη Μέση Ανατολή, Πόλεμο, στην αντίσταση κατά την διάρκεια της Ιταλικής κατοχής, στην εκστρατεία του Ρίμινι, με το σύνταγμα των Δωδεκανησίων.
Μετά την ενσωμάτωση, ο Σύλλογος έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στη διάσωση της Λαϊκής Παράδοσης της Πάτμου, προσπάθεια που συνεχίζει ανελλιπώς μέχρι σήμερα…..
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΜΑΙΩΝ « Ο ΠΑΝΟΡΜΙΤΗΣ »
Ιδρύθηκε το 1916, από την παροικία των Συμιακών του Πειραιά, με σκοπό βασικά κοινωνικού χαρακτήρα, την συμπαράσταση στις ανάγκες των μελών του, και ιδιαίτερα των Συμιακών που κατέφταναν ως πρόσφυγες στην Ελεύθερη Ελλάδα.
Αργότερα, όταν διαπιστώθηκε η δολιότητα των Ιταλών κατακτητών και η συνεχώς αυξανόμενη συμπεριφορά τους εις βάρος των Δωδεκανησίων, ο σκοπός διευρύνθηκε σε πατριωτικό – εθνικό. Κορύφωση αυτού, ήταν η στελέχωση του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών, του οποίου άλλωστε οργανωτής υπήρξε ιστορική Συμαϊκή μορφή, ο Μάρκος Κλαδάκης.
Από την ίδρυσή του, αλλά ιδιαίτερα μετά την ενσωμάτωση, ο Σύλλογος ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα, για τη διάσωση της παράδοσης, την διατήρηση των εθίμων και με την έκδοση εφημερίδας «το Συμαϊκόν Βήμα» επί 65 συνεχή χρόνια……
Αργότερα, όταν διαπιστώθηκε η δολιότητα των Ιταλών κατακτητών και η συνεχώς αυξανόμενη συμπεριφορά τους εις βάρος των Δωδεκανησίων, ο σκοπός διευρύνθηκε σε πατριωτικό – εθνικό. Κορύφωση αυτού, ήταν η στελέχωση του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών, του οποίου άλλωστε οργανωτής υπήρξε ιστορική Συμαϊκή μορφή, ο Μάρκος Κλαδάκης.
Από την ίδρυσή του, αλλά ιδιαίτερα μετά την ενσωμάτωση, ο Σύλλογος ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δραστηριότητα, για τη διάσωση της παράδοσης, την διατήρηση των εθίμων και με την έκδοση εφημερίδας «το Συμαϊκόν Βήμα» επί 65 συνεχή χρόνια……
Ένωση Συμιακών Νέων "Ο Νιρέας"
Η Ένωση Συμαίων Νέων “Ο ΝΙΡΕΥΣ” ιδρύθηκε το 1973 με έδρα τον Πειραιά.
Η αίτηση για την έγκριση του Καταστατικού της κατατέθηκε στις 16 Μαρτίου 1973 στο Πρωτοδικείο Πειραιά από την προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή με επικεφαλής τον δικηγόρο Μιχαήλ Μοσκιού και εγκρίθηκε με την απόφαση 240 του Απριλίου του 1973.
Σκοπός της Ένωσης, σύμφωνα με το Καταστατικό της, είναι:
α) Η ανάπτυξις πνεύματος αγάπης προς την ιδιαιτέραν πατρίδα Σύμη
β) Η σύσφιξης των σχέσεων μεταξύ των Συμαίων Νέων και η εκ ταύτης επίτευξης αισθημάτων συμπαθείας και αλληλεγγύης μεταξύ των
γ) Η συμβολή των μελών αυτής εις την μελέτη και διάδοσης των Συμαϊκών ηθών και εθίμων ως και η παροχή οιασδήποτε ηθικής και υλικής βοήθειας προς την πατρίδα Σύμην και
δ) Η συμπαράστασις εν γένει της ενώσεως μεθ’ όλων των δυνάμεών της εις την συνέχισιν της λαμπράς ιστορίας και του ενδόξου μεγαλείου της Σύμης μας.”
Το Καταστατικό τροποποιήθηκε το 1978 (απόφαση 339) επί προεδρίας Δημήτρη Αγγελίδη με πληρεξούσιο δικηγόρο τον αείμνηστο Νούφρη Φαρμακίδη και η επωνυμία του Σωματείου έγινε πλέον ΕΝΩΣΗ ΣΥΜΙΑΚΩΝ ΝΕΩΝ “Ο ΝΙΡΕΑΣ”, ενώ ο σκοπός του (Άρθρο 2) έχει ως εξής:
Ο σκοπός του σωματείου είναι κοινωφελής. Τα μέλη του σωματείου αισθάνονται ότι έχουν κοινή ιδιαίτερη πατρίδα τη Σύμη. Έχουν συμφέρον και θέλουν γι’ αυτό να προλάβουν κάθε παραπέρα κοινωνική παρακμή και ερήμωση του νησιού. Επί πλέον να βοηθήσουν για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της συμιακής κοινωνίας, που είναι αναπόσπαστα μέλη της. Αυτό θα γίνει αφού μελετηθούν και αναλυθούν ιστορικά τα αίτια της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης του νησιού και τα αίτια της πτώσης του.
Η έρευνα γύρω από αυτά τα προβλήματα και η έκδοση μελετών θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατανόηση των σημερινών προβλημάτων του νησιού και προσπάθεια επίλυσής τους. Αυτή η προσπάθεια οδηγεί στο να συνειδητοποιούν τα μέλη του σωματείου την κοινή τους καταγωγή και να συσφίξουν έτσι τους δεσμούς ανάμεσά τους.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη της ικανότητας για συλλογική εργασία και για αλληλοκατανόηση
Η αίτηση για την έγκριση του Καταστατικού της κατατέθηκε στις 16 Μαρτίου 1973 στο Πρωτοδικείο Πειραιά από την προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή με επικεφαλής τον δικηγόρο Μιχαήλ Μοσκιού και εγκρίθηκε με την απόφαση 240 του Απριλίου του 1973.
Σκοπός της Ένωσης, σύμφωνα με το Καταστατικό της, είναι:
α) Η ανάπτυξις πνεύματος αγάπης προς την ιδιαιτέραν πατρίδα Σύμη
β) Η σύσφιξης των σχέσεων μεταξύ των Συμαίων Νέων και η εκ ταύτης επίτευξης αισθημάτων συμπαθείας και αλληλεγγύης μεταξύ των
γ) Η συμβολή των μελών αυτής εις την μελέτη και διάδοσης των Συμαϊκών ηθών και εθίμων ως και η παροχή οιασδήποτε ηθικής και υλικής βοήθειας προς την πατρίδα Σύμην και
δ) Η συμπαράστασις εν γένει της ενώσεως μεθ’ όλων των δυνάμεών της εις την συνέχισιν της λαμπράς ιστορίας και του ενδόξου μεγαλείου της Σύμης μας.”
Το Καταστατικό τροποποιήθηκε το 1978 (απόφαση 339) επί προεδρίας Δημήτρη Αγγελίδη με πληρεξούσιο δικηγόρο τον αείμνηστο Νούφρη Φαρμακίδη και η επωνυμία του Σωματείου έγινε πλέον ΕΝΩΣΗ ΣΥΜΙΑΚΩΝ ΝΕΩΝ “Ο ΝΙΡΕΑΣ”, ενώ ο σκοπός του (Άρθρο 2) έχει ως εξής:
Ο σκοπός του σωματείου είναι κοινωφελής. Τα μέλη του σωματείου αισθάνονται ότι έχουν κοινή ιδιαίτερη πατρίδα τη Σύμη. Έχουν συμφέρον και θέλουν γι’ αυτό να προλάβουν κάθε παραπέρα κοινωνική παρακμή και ερήμωση του νησιού. Επί πλέον να βοηθήσουν για την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της συμιακής κοινωνίας, που είναι αναπόσπαστα μέλη της. Αυτό θα γίνει αφού μελετηθούν και αναλυθούν ιστορικά τα αίτια της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης του νησιού και τα αίτια της πτώσης του.
Η έρευνα γύρω από αυτά τα προβλήματα και η έκδοση μελετών θα έχει σαν αποτέλεσμα την κατανόηση των σημερινών προβλημάτων του νησιού και προσπάθεια επίλυσής τους. Αυτή η προσπάθεια οδηγεί στο να συνειδητοποιούν τα μέλη του σωματείου την κοινή τους καταγωγή και να συσφίξουν έτσι τους δεσμούς ανάμεσά τους.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη της ικανότητας για συλλογική εργασία και για αλληλοκατανόηση
ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Ιδρύθηκε το 1931 από τα σπλάχνα της Δωδεκανησιακής Νεολαίας, από γυναίκες Δωδεκανήσιες, με πρωτοπόρο τη «Μάνα της Δωδεκανήσου» την Αντιγόνη Ζουρούδη. Ήταν η εποχή , κατά την οποία η ανάγκη για στήριξη των κατατρεγμένων από τα νησιά και η προβολή του Δωδεκανησιακού ζητήματος απαιτούσε πανστρατιά. Οργάνωση εκδηλώσεων στην Αθήνα και στον Πειραιά, συγκέντρωση χρημάτων, βοήθεια στα διωγμένα από τα νησιά μας, φτωχά παιδιά, περίθαλψη ασθενών, αποτελούν κομμάτι μόνο από τη δράση του Σωματείου.
Το λαμπρό πατριωτικό έργο της Δωδεκανησιακής Μέλισσας, συνεχίζεται μέχρι σήμερα , επικεντρωμένο στη συνεχή χορήγηση υποτροφιών σε νέους και νέες από τα νησιά μας, για τη συνέχιση των σπουδών τους.
Το λαμπρό πατριωτικό έργο της Δωδεκανησιακής Μέλισσας, συνεχίζεται μέχρι σήμερα , επικεντρωμένο στη συνεχή χορήγηση υποτροφιών σε νέους και νέες από τα νησιά μας, για τη συνέχιση των σπουδών τους.
ΕΝΩΣΗ ΚΩΩΝ « Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ »
Στις 9 Μαρτίου του 1922, ιδρύθηκε από Κώους μετανάστες στην Αθήνα «η Γενική Ένωσις Κώων», με έμβλημα τον Ιπποκράτη και σκοπό την οικονομική αρωγή των απανταχού Κώων, καθώς και την υποστήριξη αυτών με κάθε δυνατό τρόπο. Το Σωματείο αυτό , με την πάροδο των χρόνων και καθώς θα εδραιωθεί στα Δωδεκάνησα η Ιταλοφασιστική κυριαρχία, θα γίνει η Εστία γύρω από την οποία θα συσπειρωθεί η Κωακή παροικία της Αθήνας και του Πειραιά.
Χαρακτηριστική είναι η προκήρυξη προς τα μέλη της, στις 22 Δεκεμβρίου 1940:
« Συμπατριώται,
…….. από της πρωίας της 28ης Οκτωβρίου, η πατρίς μας, η αιωνία Ελλάς, κάθε Ελληνική ψυχή, διατελεί εν συναγερμώ δια τον υπέρ πάντων αγώνα. Η παροικία του ιστορικού νησιού μας, ουδαμώς υπολειπομένη των άλλων αδελφών της εις ενεργόν συμμετοχήν εις τον ιερόν και ιστορικόν αυτόν αγώνα, πυκνώνει αυθορμήτως τας τάξεις του ηρωικού στρατού μας, δι΄ εθελουσίας κατατάξεως των πλείστων εκ των δυνάμεων να φέρουν τα όπλα τέκνων της, εμπνεομένων από άγιον ενθουσιασμόν, την βαθείαν συναίσθησιν του καθήκοντος προς την μεγάλη μας Πατρίδα, από την πίστιν ότι εγγύς είναι η ώρα απελευθερώσεως των σκλαβωμένων νησιών μας ….
….. Καθ΄ ην στιγμήν πάσα ανά τον κόσμον Ελληνική ικμάς αυτοεπιστρατεύεται και αναδιοργανούται με τον σκοπόν εντατικοτέρας συμβολής εις τον αγώνα, πάσα περί τούτου ολιγωρία και αδράνεια θα απετέλει παράλειψιν καθήκοντος εκ των ιεροτέρων, η Δε εκ τούτου ηθική για τον καθένα μας ευθύνη θα ήτο ιστορική….»
Χαρακτηριστική είναι η προκήρυξη προς τα μέλη της, στις 22 Δεκεμβρίου 1940:
« Συμπατριώται,
…….. από της πρωίας της 28ης Οκτωβρίου, η πατρίς μας, η αιωνία Ελλάς, κάθε Ελληνική ψυχή, διατελεί εν συναγερμώ δια τον υπέρ πάντων αγώνα. Η παροικία του ιστορικού νησιού μας, ουδαμώς υπολειπομένη των άλλων αδελφών της εις ενεργόν συμμετοχήν εις τον ιερόν και ιστορικόν αυτόν αγώνα, πυκνώνει αυθορμήτως τας τάξεις του ηρωικού στρατού μας, δι΄ εθελουσίας κατατάξεως των πλείστων εκ των δυνάμεων να φέρουν τα όπλα τέκνων της, εμπνεομένων από άγιον ενθουσιασμόν, την βαθείαν συναίσθησιν του καθήκοντος προς την μεγάλη μας Πατρίδα, από την πίστιν ότι εγγύς είναι η ώρα απελευθερώσεως των σκλαβωμένων νησιών μας ….
….. Καθ΄ ην στιγμήν πάσα ανά τον κόσμον Ελληνική ικμάς αυτοεπιστρατεύεται και αναδιοργανούται με τον σκοπόν εντατικοτέρας συμβολής εις τον αγώνα, πάσα περί τούτου ολιγωρία και αδράνεια θα απετέλει παράλειψιν καθήκοντος εκ των ιεροτέρων, η Δε εκ τούτου ηθική για τον καθένα μας ευθύνη θα ήτο ιστορική….»
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΛΕΡΙΩΝ « Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ»
Η Πανελλήνια Ένωση Λερίων είναι η συνέχεια της Ένωσης Λερίων Αθηνών - Πειραιώς και Περιχώρων, που έδρασε στην Ελληνική πρωτεύουσα, για την απελευθέρωση των νησιών μας, από τον Ιταλικό ζυγό. Ομάδα Λεριών, γυναικών μελών του Συλλόγου που την αποτελούσαν η Μαρίκα Μοσχονά, η Αντιόπη Καστόρη – Σιγανού, η Μαρίκα Θεοχαρίδη Βρουλή και η Φιλιώ Μοσχονά Γαλακάτου, επισκεπτόμενες τα νοσοκομεία προσέφεραν βοήθεια στους τραυματισμένους στρατιώτες μας, ενώ πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις κατά των Ιταλών κατακτητών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, γνωστός αγωνιστής, δημοσιογράφος και πολιτικός, Μανώλης Καλογερόπουλος, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην προσπάθεια της αποτίναξης της Ιταλικής κατοχής, ενώ ο ευαίσθητος ποιητής και φλογερός ρήτορας Ιωάννης Μοσχονάς πολλές φορές ξεσήκωνε τους Δωδεκανήσιους με τους πύρινους λόγους του και τα ποιήματά του.
Τέλος, πάνω από 100 Λεριοί, οι περισσότεροι μέλη του Συλλόγου, έσπευσαν να καταταγούν στο Σύνταγμα Δωδεκανησίων Εθελοντών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, γνωστός αγωνιστής, δημοσιογράφος και πολιτικός, Μανώλης Καλογερόπουλος, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στην προσπάθεια της αποτίναξης της Ιταλικής κατοχής, ενώ ο ευαίσθητος ποιητής και φλογερός ρήτορας Ιωάννης Μοσχονάς πολλές φορές ξεσήκωνε τους Δωδεκανήσιους με τους πύρινους λόγους του και τα ποιήματά του.
Τέλος, πάνω από 100 Λεριοί, οι περισσότεροι μέλη του Συλλόγου, έσπευσαν να καταταγούν στο Σύνταγμα Δωδεκανησίων Εθελοντών.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΚΑΣΙΩΝ
Ιδρύθηκε το 1924, με βασικό σκοπό βασικά την συμπαράσταση στις ανάγκες των μελών του, και ιδιαίτερα των Κασιωτών που κατέφταναν ως πρόσφυγες στην Ελεύθερη Ελλάδα.
Στις 8 Νοεμβρίου 1940, εκδίδεται ψήφισμα όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται :
«τα μέλη του Συλλόγου των εν Ελλάδι Κασίων συνελθόντα εις έκτακτον Γενικήν Συνέλευσιν κατά τας σημερινάς μεγάλας στιγμάς της Ιστορίας μας, διαδηλώνουν την απόλυτον αυτών πίστιν και αφοσίωσιν προς την Α.Μ. τον βασιλέα Ημών και τον Εθνικόν Κυβερνήτην οίτινες εφάνησαν άξιοι της πατρίδος, απορρίψαντες μετά περιφρονήσεως το ιταμόν εις ύφος και κυνικόν εις περιεχόμενον τελεσίγραφον της φασιστικής Ιταλίας….
…Ψηφίζουν εκ της περιουσίας του Συλλόγου ποσόν δραχμών 150.000 όπως διατεθεί υπέρ των Εθνικών σκοπών ως ακολούθως : 1) 50.000 δια την φανέλλα του στρατιώτου, 2) 25.000 υπερ των απόρων οικογενειών επιστρατευθέντων εφέδρων, 3) 25.000 υπέρ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, 4) 25.000 υπέρ των μαθητικών συσσιτίων, 5) 25.000 εις την Δωδεκανησιακήν νεολαίαν όπως διαθέσει ταύτας δια τον ιερόν αγώνα της ιδιαιτέρας των πατρίδος, Δωδεκανήσου….
Στις 8 Νοεμβρίου 1940, εκδίδεται ψήφισμα όπου χαρακτηριστικά αναφέρεται :
«τα μέλη του Συλλόγου των εν Ελλάδι Κασίων συνελθόντα εις έκτακτον Γενικήν Συνέλευσιν κατά τας σημερινάς μεγάλας στιγμάς της Ιστορίας μας, διαδηλώνουν την απόλυτον αυτών πίστιν και αφοσίωσιν προς την Α.Μ. τον βασιλέα Ημών και τον Εθνικόν Κυβερνήτην οίτινες εφάνησαν άξιοι της πατρίδος, απορρίψαντες μετά περιφρονήσεως το ιταμόν εις ύφος και κυνικόν εις περιεχόμενον τελεσίγραφον της φασιστικής Ιταλίας….
…Ψηφίζουν εκ της περιουσίας του Συλλόγου ποσόν δραχμών 150.000 όπως διατεθεί υπέρ των Εθνικών σκοπών ως ακολούθως : 1) 50.000 δια την φανέλλα του στρατιώτου, 2) 25.000 υπερ των απόρων οικογενειών επιστρατευθέντων εφέδρων, 3) 25.000 υπέρ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, 4) 25.000 υπέρ των μαθητικών συσσιτίων, 5) 25.000 εις την Δωδεκανησιακήν νεολαίαν όπως διαθέσει ταύτας δια τον ιερόν αγώνα της ιδιαιτέρας των πατρίδος, Δωδεκανήσου….
ΕΝΩΣΗ ΚΑΛΥΜΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ»
Ιδρύθηκε το 1921, με κύριο σκοπό την αρωγή στις ανάγκες των μελών του, και ιδιαίτερα των Καλυμνίων που κατέφταναν ως πρόσφυγες στην Ελεύθερη Ελλάδα.
Το 1926, το Ιταλικό φασιστικό καθεστώς, μεταξύ των άλλων βιαιοτήτων του, έκλεισε τα σχολεία της Καλύμνου και εξόρισε όλους τους δασκάλους, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στην Αθήνα, με την αμέριστη συμπαράσταση των μελών της Ένωσης Καλυμνίων.
Το 1935, στα πλαίσια του αγώνα των Καλυμνίων για το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας, έλαβε χώρα ο λεγόμενος «Πετροπόλεμος». Γυναίκες μες ξύλα, ρόπαλα και πέτρες έκλεισαν τις εκκλησιές επί δύο χρόνια και εμπόδιζαν οποιονδήποτε να μπει μέσα, για να μην ενδώσουν στις απαιτήσεις των Ιταλών, που στόχο είχαν και την αλλοτρίωση της θρησκείας μας. Μάλιστα, σε μια από τις συμπλοκές, που συνέβαιναν συχνά, οι Ιταλοί σκότωσαν εν ψυχρώ, κι έναν βοσκό, επ΄ ονόματι Καζώνη.
Τέλος, πολλοί ήσαν οι Καλύμνιοι πατριώτες, οι περισσότεροι μέλη της Ένωσης Καλυμνίων που έλαβαν μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα, με πρωτεργάτη τον αείμνηστο Σκεύο Ζερβό….
Το 1926, το Ιταλικό φασιστικό καθεστώς, μεταξύ των άλλων βιαιοτήτων του, έκλεισε τα σχολεία της Καλύμνου και εξόρισε όλους τους δασκάλους, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στην Αθήνα, με την αμέριστη συμπαράσταση των μελών της Ένωσης Καλυμνίων.
Το 1935, στα πλαίσια του αγώνα των Καλυμνίων για το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας, έλαβε χώρα ο λεγόμενος «Πετροπόλεμος». Γυναίκες μες ξύλα, ρόπαλα και πέτρες έκλεισαν τις εκκλησιές επί δύο χρόνια και εμπόδιζαν οποιονδήποτε να μπει μέσα, για να μην ενδώσουν στις απαιτήσεις των Ιταλών, που στόχο είχαν και την αλλοτρίωση της θρησκείας μας. Μάλιστα, σε μια από τις συμπλοκές, που συνέβαιναν συχνά, οι Ιταλοί σκότωσαν εν ψυχρώ, κι έναν βοσκό, επ΄ ονόματι Καζώνη.
Τέλος, πολλοί ήσαν οι Καλύμνιοι πατριώτες, οι περισσότεροι μέλη της Ένωσης Καλυμνίων που έλαβαν μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα, με πρωτεργάτη τον αείμνηστο Σκεύο Ζερβό….
ΕΝΩΣΗ ΡΟΔΙΩΝ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ροδίων αναδέχεται την τιμητική διάκριση που απονέμεται στις Δωδεκανησιακές οργανώσεις της κατοχής και του πολέμου όταν όλοι μαζί οι Δωδεκανήσιοι της αττικής έδιναν τον κοινό αγώνα για την απελευθέρωση των νησιών μας.
Η τιμή αυτή αντανακλά σ΄ εκείνους τους Ροδίτες συμπατριώτες , τον αείμνηστο Γιάννη Ζίγδη, τον Καζούλη, Παπαμανώλη, Βαρέλη, Αρβανίτη, Φωτίου, και άλλους πολλούς που μέσα από τις τάξεις της Πανδωδεκανησιακής επιτροπής όπως και της περήφανης Δωδεκανησιακής Νεολαίας Αθηνών και του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών 1940-1941, έδωσαν το παρόν σ΄ αυτόν τον κοινό αγώνα.
Τιμή και δόξα σ΄ εκείνους που δεν υπάρχουν σήμερα στη ζωή. Ευγνωμοσύνη σ΄ όσους ζουν.
Είμαστε υπερήφανοι για τους προγόνους μας …..
Η τιμή αυτή αντανακλά σ΄ εκείνους τους Ροδίτες συμπατριώτες , τον αείμνηστο Γιάννη Ζίγδη, τον Καζούλη, Παπαμανώλη, Βαρέλη, Αρβανίτη, Φωτίου, και άλλους πολλούς που μέσα από τις τάξεις της Πανδωδεκανησιακής επιτροπής όπως και της περήφανης Δωδεκανησιακής Νεολαίας Αθηνών και του Συντάγματος Δωδεκανησίων Εθελοντών 1940-1941, έδωσαν το παρόν σ΄ αυτόν τον κοινό αγώνα.
Τιμή και δόξα σ΄ εκείνους που δεν υπάρχουν σήμερα στη ζωή. Ευγνωμοσύνη σ΄ όσους ζουν.
Είμαστε υπερήφανοι για τους προγόνους μας …..
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΕΩΝ «ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ»
Ημερομηνία ίδρυσης 24 Απριλίου 1919
Κοινή η μοίρα των Δωδεκανησίων από την Αρχαιότητα. Οι αείμνηστοι ιδρυτές του Συνδέσμου Αστυπαλαίας γνώριζαν πολύ καλά ότι κανείς από τους πολλούς κατακτητές δεν θα μπορούσε να αλλάξει την Ελληνικότητα του νησιού και των κατοίκων του. Η διαρκής επαφή του Συνδέσμου με τους προκρίτους του νησιού που είχαν λαμπρή Ιστορία κατέστησε τον Σύνδεσμο πραγματικό Προξενείο σε Αθήνα – Πειραιά, όπως αποδεικνύεται από τα διασωθέντα Αρχεία. Με πατριωτικό ενθουσιασμό και αφού αποχώρησαν οι Γερμανοί, ίδρυσαν στην Αστυπάλαια την Εθνική οργάνωση, που την ονόμασαν ΕΝΑ(Ελληνική Νεολαία Αστυπάλαιας) αφιερώνοντας στην Λευτεριά τον ακόλουθο Ύμνο:
Κοινή η μοίρα των Δωδεκανησίων από την Αρχαιότητα. Οι αείμνηστοι ιδρυτές του Συνδέσμου Αστυπαλαίας γνώριζαν πολύ καλά ότι κανείς από τους πολλούς κατακτητές δεν θα μπορούσε να αλλάξει την Ελληνικότητα του νησιού και των κατοίκων του. Η διαρκής επαφή του Συνδέσμου με τους προκρίτους του νησιού που είχαν λαμπρή Ιστορία κατέστησε τον Σύνδεσμο πραγματικό Προξενείο σε Αθήνα – Πειραιά, όπως αποδεικνύεται από τα διασωθέντα Αρχεία. Με πατριωτικό ενθουσιασμό και αφού αποχώρησαν οι Γερμανοί, ίδρυσαν στην Αστυπάλαια την Εθνική οργάνωση, που την ονόμασαν ΕΝΑ(Ελληνική Νεολαία Αστυπάλαιας) αφιερώνοντας στην Λευτεριά τον ακόλουθο Ύμνο:
« Από της σκλαβιάς τον ύπνο
ξύπνα - ξύπνα Νεολαία
της Αστροπαλιάς καμάρι
Κλεομήδη τα παιδιά
Και το λάβαρο στο χέρι
Σφίξετε με περηφάνεια
Και με στήθος και με χάρη
Τραγουδήστε λευτεριά ! »
ξύπνα - ξύπνα Νεολαία
της Αστροπαλιάς καμάρι
Κλεομήδη τα παιδιά
Και το λάβαρο στο χέρι
Σφίξετε με περηφάνεια
Και με στήθος και με χάρη
Τραγουδήστε λευτεριά ! »
